Άδοξες αναμνήσεις του χθες

Αν θυμάμαι κάτι είναι τα βλέμματα, τα βλέμματα σου, η ματιά σου και η αθεράπευτη μανία σου να προσπαθείς να φέρεις την ευτυχία. Ωραία μανία.

Και είναι και μια φωτογραφία, που λίγο πριν σου είχα φωνάξει, άδικα όσο θυμάμαι. Και εσύ στεναχωρήθηκες, και εσύ αν και χαμογέλαγες, τα μάτια σου ήταν βουρκωμένα. Και δεν μπορώ να δω αυτή τη φωτογραφία, γιατί αυτά τα μάτια σου με τσακίζουν. Κάθε φορά. Θέλω να δακρύσω, αλλά δεν τα καταφέρνω...